Του Μιχάλη Τζανάκη
Ποιες ιδεολογίες; Ποιες αξίες; Ποιες αρχές; Ποια πολιτική πρόταση; Όλα αυτά φαντάζουν περίπου παλαιολιθικά σε μια πολιτική σκηνή … «Σκερτσό…ζα» που οι «πολίτες» δεν ενδιαφέρονται και τόσο πολύ για τα παραπάνω!
Στην εποχή της «χαβαλεδοποίησης» των πάντων, της «ριαλιτοποίησης» της πολιτικής που ασκείται πλέον με κανόνες «δώσε και μένα μπάρμπα» η λογική, η ηθική, η σοβαρότητα είναι εντελώς παρωχημένα, έναντι της «επιτελικής» μπουρδολογίας που δικαιώνει στον απόλυτο βαθμό τον … Μηλιώκα στο γνωστό τραγούδι του «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ…»!
Και τι δεν βλέπουμε κι ετούτη την προεκλογική περίοδο! Μέχρι τον πρωθυπουργό να ανακατεύει τον … χυλό(!!!) για κάποιο συσσίτιο(!!!) απόρων!!! Ναι, τον Μητσοτάκη με την … «κουτάλα» -εντάξει αυτό κάπως αναμενόμενο- αλλά όχι και να μαγειρεύει για τους άπορους!!! Και δίπλα του οι «κομπάρσοι» να χασκογελούν εν πλήρη άγνοια της ηλιθιότητάς τους που σιγοντάρουν την ντροπή και το αίσχος ομού!
Και ο έτερος «ανθηγεμών» Άδωνις σε μια γνωστή γι’ αυτόν πόζα, εκείνη της γονυκλισίας να προσπέφτει με «ειλικρινή» ευσέβεια και ευλάβεια –αντιληπτή και από τους όλως τυχαίως φωτογράφους εντός της Μητροπόλεως- να προσκυνά τις Ιερές Εικόνες άρτι αφιχθείσες από το λίκνο της Ορθοδοξίας προκειμένου να συνδράμουν στον αγώνα των «ευσεβών» έναντι της «ασύμμετρης» αριστερής – ο Θεός να την κάνει- απειλής!
Αλήθεια πόσο εύκολο είναι σήμερα να πείσουν κάποιον ότι είναι ένα κανονικό «ούφο», πόσο εύκολο απεκδύεται την όποια αξιοπρέπεια του έχει απομείνει, πόσο ανατροφοδοτεί ο ίδιος ο πολίτης τον αυτοεξευτελισμό του και ρίχνει νερό στον μύλο της νεοελληνικής ραγιαδοποίησής του;
Λίγες ημέρες απόμειναν, ας ελπίσουμε τουλάχιστον μετεκλογικά να σταματήσουν οι «παραστάσεις» υποτιθέμενου ανθρωπισμού και «λαϊκότητας» από τους κήρυκες καταδίκης του «λαϊκισμού» μάλιστα και ας θυμούνται πότε- πότε πως ο κρετινισμός δεν αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και ως εκ τούτου κάποιες ενοχλητικές φωνές θα ακούγονται για να τους υπενθυμίζουν «την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει…» γιατί ο Νιόνιος μπορεί να ξέχασε τους στίχους που τραγούδησε ο ίδιος, αλλά κάποιοι άλλοι μάλλον όχι!
Δείτε επίσης: Η χυδαιότητα ενός αναίσθητου πλούσιου γόνου, ενός πολιτικού απατεώνα, ενός Μητσοτάκη…
